Superćelijske oluje su ozbiljna pretnja koja se nedavno počela intenzivnije javljati i koja predstavlja veliku opasnost. Klimatolog Vladimir Đurđević objašnjava da su superćelijske oluje olujni sistemi koji imaju vrtložnu komponentu kretanja u uzlaznoj struji vazduha. Ove oluje mogu proizvesti veće količine padavina, duže trajati i imati jače vetrove. Takođe, prisustvo tornada je često karakteristično za superćelijske oluje.
Uobičajene olujne oluje podižu prizemni vazduh pravolinijski u vertikalnom pravcu, dok superćelijske oluje vazduh formiraju spiralnu putanju, što omogućava da oluja bude intenzivnija i da proizvede veće količine padavina. Takođe, prisustvo tornada je česta pojava u okviru superćelijskih oluja.
Snaga superćelijske oluje direktno zavisi od količine vlage koja učestvuje u njenom formiranju. Zbog vrtložne komponente kretanja u uzlaznoj struji vazduha, ove oluje mogu proizvesti znatno više padavina i duže trajati. Takođe, prisustvo tornada u okviru superćelijske oluje je česta pojava i može dodatno pojačati štetu koju oluje mogu naneti.
Superćelijske oluje predstavljaju ozbiljnu pretnju zbog njihove intenzivnosti, sposobnosti da proizvedu velike količine padavina i često prisutnih tornada. Njihovo formiranje i karakteristike zahtevaju dodatnu pažnju i praćenje kako bi se smanjile potencijalne štete koje ove oluje mogu prouzrokovati.
Jedan od ključnih znakova superćelijske oluje je uzlazni nagib, koji se javlja kada se vetar povećava sa visinom, uzrokujući naginjanje toka superćelije uzlazno i stvaranje karakterističnog nagnutog izgleda. Superćelije razvijaju dva različita silazna strujanja – prednje bočno strujanje FFD i zadnje bočno strujanje RFD, koja su dinamički različita. Ova pojava proizvodi kišu, grad i različite količine padavina, čineći superćelijske oluje veoma složenim meteorološkim fenomenom.
Zid oblaka je još jedan karakterističan znak superćelijske oluje, predstavljajući spuštanje u osnovi superćelije koje je bez kiše. Ova pojava nastaje interakcijom hladnog i toplijeg vazduha, stvarajući impresivan vizuelni efekat na nebu. Rep oblaka, poznat i kao rep dotoka, predstavlja produžetak oblaka u vidu zida i formira se kada topli, vlažni vazduh dođe u kontakt sa hladnijim vazduhom. Njihova raznolikost u oblicima i veličinama čini ih fascinantnim za posmatranje.
Superćelije često izgledaju kao da imaju više dovodnih puteva, a moguć je jedan dominantan dovodni pojas kroz koji ide priliv toplog vazduha ili više manjih, što dodatno doprinosi kompleksnosti ovih meteoroloških pojava. U najekstremnijim slučajevima, superćelije mogu izgledati kao naslagane ploče, posebno kada su izolovane. Ova pojava predstavlja jedinstven fenomen na nebu i privlači pažnju svojom neobičnom i spektakularnom pojavom.
