U selu Velika Reka na Kosovu i Metohiji nekada se nalazila crkva svete Trojice koja je počela da se obnavlja 1995. godine. Originalnu crkvu je sagradio pukovnik srpske vojske Milan Pribićević 1926. godine, dok je nova crkva imala površinu od 360 kvadratnih metara. Međutim, nakon događaja posle 1999. godine, crkva svete Trojice je bila meta višestrukih napada. Prvi put je minirana 20. juna 1999. godine, a potom zapaljena. Albanci su uklonili ruševinu crkve iz centra sela koristeći bager, buldožer i kamion, počevši 25. juna.

Na mestu gde je crkva nekada stajala, Albanci su izgradili školu i džamiju, dok je deo crkvene porte ograničen bodljikavom žicom. Sva stogodišnja hrastova stabla u blizini crkve su posečena i odneta. Ova crkva je samo jedna od dvanaest uništenih crkava na Kosovu i Metohiji nakon 1999. godine, od ukupno 155 srpskih verskih objekata koji su stradali do 2014. godine. Uništavanje verskih i kulturnih spomenika predstavlja tešku tačku u istoriji ovog regiona.

Velika Reka je selo blizu centra opštine Vučitrn, gde je pre 1999. godine živela većinska srpska zajednica, kao i izbeglice iz Hrvatske. Nakon tih događaja, demografska slika sela se značajno promenila, pa danas Velika Reka, naselje u kome pretežno žive albanski stanovnici, okruženo je poljoprivrednim zemljištima i brdskim predelima.

Kroz istoriju, Velika Reka je bila mesto gde su se preplitali različiti kulturni i verski uticaji, odražavajući složenu istoriju regiona. Stanovnici se sada suočavaju sa specifičnim izazovima u kontekstu lokalne i regionalne političke i ekonomske situacije.

U ovom kontekstu, uništavanje crkve svete Trojice u Velikoj Reci predstavlja simbol brutalnog napada na versko i kulturno nasleđe, podstičući raspravu o verskoj toleranciji, pravdi za zajednice koje su izgubile svoje svetinje, i održavanju kulturnog nasleđa u regionu. Sve ovo postavlja pitanje o budućnosti verske i kulturne raznolikosti na Kosovu i Metohiji i važnosti očuvanja istorijskih spomenika za buduće generacije.