Dvadeset šest godina nakon smrti Ljubiše Baje Bačića, poznatog srpskog glumca i pesnika, u Zaječarskom pozorišnom muzeju okupili su se njegovi obožavaoci, prijatelji i kolege kako bi se prisetili njegovog života i dela. Bačić je preminuo 24. marta 1999. godine, ujutro pre početka NATO bombardovanja, a njegov odlazak zadesio je sve one koji su ga poznavali i voleli. Tog dana je trebala da bude objavljena njegova knjiga „Moj živote, malo li te ima“, što je dodatno učinilo njegovu smrt simboličnom.
Baja Bačić je rođen 1922. godine u Sokobanji, a svoje detinjstvo i mladost proveo je u Nišu, gde je započeo svoje prve glumačke korake. Nakon rata, preselio se u Beograd, gde je studirao istoriju umetnosti i arhitekturu, kao i radio kao novinar. Njegova glumačka karijera započela je 1955. godine u Beogradskoj komediji, a kasnije je igrao u nekoliko značajnih pozorišta, uključujući Humorističko pozorište i Atelje 212, gde je ostao do kraja svoje karijere.
Bačić je bio poznat po svojoj skromnosti i povučenosti, ali i po duhovitosti i šarmu. Njegova prijateljstva s kolegama, poput Zorana Radmilovića, Taška Načića i Mihiza, ostavila su snažan utisak na njegov život. Kako je Feliks Pašić primetio, odlazak njegovih prijatelja usporavao je njegov hod i produžavao ćutanje, ali je i dalje uspevao da svojom duhovitošću i šarmom privuče pažnju.
Kada mu je starački dom postao nova adresa, Bačić je retko dolazio u Atelje 212. Ipak, zadržao je svoj smisao za humor, često se šaleći o svom društvu sa samim sobom. Njegov glumački opus uključivao je brojne male, ali upečatljive uloge, a prvi put se pojavio na filmu 1960. godine u popularnom ostvarenju „Diližansa snova“. Tokom svoje karijere, odigrao je više od šezdeset uloga na filmu i televiziji, a deca su ga obožavala u emisijama kao što su „Hajde da rastemo“ i „Na slovo, na slovo“.
Bačić je bio autor i pesama, a njegova najpoznatija pesma je ona sa špice serije „Bolji život“, koju je napisao sa puno ljubavi, ali i daleko od očiju javnosti. Njegova prva zbirka pesama „Stena gologlava“ objavljena je tek kada je imao šezdeset tri godine, iako je ceo život bio posvećen glumi. Njegov prijatelj Borislav Mihajlović Mihiz govorio je o njemu kao o talentovanom pesniku, koji je decenijama govorio tuđu reč, ali na kraju je pronašao svoj glas.
Zbirka „Stena gologlava“ donela mu je nagradu „Miloš Crnjanski“, a njegov prijatelj Caci Mihailović se potrudila da je ponovo objavi 2009. godine, uz podršku kolega iz sveta pozorišta. Ova zbirka pesama predstavlja njegovu unutrašnju borbu i izražava suštinske emocije koje su ga pratile kroz život.
U knjizi, Bačić piše o prolaznosti života i ljudskoj sudbini, sa stihovima koji ostavljaju snažan utisak. Njegove reči, poput „Moj živote, malo li te ima!“, pozivaju na razmišljanje o životu, ljubavi i smirenju u svetu punom izazova.
Ljubiša Baja Bačić ostavio je neizbrisiv trag u srpskoj kulturi, kako svojim glumačkim ulogama, tako i svojim pesničkim stvaralaštvom. Njegova sposobnost da spoji humor, ironiju i duboku emocionalnost učinila ga je jedinstvenim umetnikom, čije će se delo pamtiti i poštovati i u budućnosti. U vremenu koje je prošlo od njegovog odlaska, sećanje na njega ostaje živo među onima koji su ga poznavali i cenili.
