Grčki filozofi i astronomi postavili su temelje teorije o Zemljinom loptastom obliku još u drevna vremena. Pitagora i Parmenid iznijeli su teoriju o Zemlji kao lopti u šestom i petom vijeku prije nove ere, dok je Aristotel formulirao konkretne naučne dokaze o kružnom obliku Zemlje oko 350. godine prije nove ere.

Jedan od prvih dokaza o Zemljinom loptastom obliku je kružna sjenka koju Zemlja baca na Mjesec prilikom njegovog pomračenja. Kada se Zemlja nalazi između Mjeseca i Sunca, dolazi do pomračenja Mjeseca, a sjenka koja se formira je kružnog oblika. Ovo je bio prvi konkretan dokaz koji je ukazivao na to da Zemlja nije ravna površina, već da ima kružni oblik.

Drugi dokaz o Zemljinom kružnom obliku je povećanje horizonta s visinom. Kada se promatruje horizont s povišenih mjesta, kao što su planine ili visoke građevine, primjećuje se da se horizont pomiče dalje. Ovaj fenomen ukazuje na to da je Zemlja zakrivljena, što je bilo još jedno značajno otkriće koje je podržavalo teoriju o Zemljinom kružnom obliku.

Eudoks, grčki astronom, iznio je još jedan dokaz o Zemljinom loptastom obliku. On je primijetio promjene u položaju sazviježđa na nebu prilikom putovanja u pravcu sjever-jug i obrnuto. Ovo je bio još jedan konkretan dokaz koji je ukazivao na to da Zemlja nije ravna, već da ima kružni oblik.

Svi ovi dokazi su bili ključni u formiranju teorije o Zemljinom kružnom obliku i pridonijeli su razvoju astronomije i naučnog razumijevanja svijeta u drevna vremena. Iako su ovi dokazi bili preteča modernih teorija o Zemljinom obliku, oni su bili značajan korak naprijed u razvoju nauke i doprinijeli su daljnjem istraživanju svemira.

Pitagora, Parmenid, Aristotel i Eudoks su ostavili neizbrisiv trag u istoriji nauke i njihova otkrića su među najvažnijim u razvoju astronomije. Njihov rad i teorije su inspirisali mnoge naučnike koji su došli nakon njih i ostavili su dubok uticaj na razumijevanje svijeta i svemira.

Iako su ovi dokazi i teorije nastali prije više hiljada godina, oni su i dalje značajni za savremena istraživanja o Zemljinom obliku i evoluciji astronomije. Njihova otkrića su osnova na kojoj su izgrađene mnoge moderne teorije o svemiru i kontinuirano doprinose naučnom razumijevanju svijeta.

Dakle, Grčki filozofi i astronomi su postavili temelje teorije o Zemljinom loptastom obliku još u davnim vremenima i njihova otkrića su bila ključna u razvoju astronomije i savremene nauke. Njihov rad i teorije su ostavili dubok uticaj na razumijevanje svijeta i svemira i i dalje inspirišu naučnike širom svijeta.