Britanska glumica i oskarovka Megi Smit preminula je jutros u bolnici u 89. godini. Ovu vest su objavili njeni sinovi Kris Larkin i Tobi Stivens.

Sa velikom tugom moramo da objavimo smrt Dame Megi Smit. Preminula je mirno u bolnici rano jutros, u petak 27. septembra. Izuzetno privatna osoba, bila je sa prijateljima i porodicom na kraju. Ona ostavlja dva sina i petoro unučadi koji su shrvani gubitkom svoje izuzetne majke i bake. Želeli bismo da iskoristimo ovu priliku da se zahvalimo divnom osoblju u bolnici Čelsi i Vestminster na njihovoj brizi i neizmernoj ljubaznosti tokom njenih poslednjih dana. Zahvaljujemo vam na svim vašim ljubaznim porukama i podršci i molimo da poštujete našu privatnost u ovom trenutku – navodi se u saopštenju njihovog publiciste.

Među prvima koji su odali počast bio je njen prijatelj Giles Brandreth, koji je rekao: „Najtužnija vest: smrt Dame Magi Smit označava kraj zlatne ere i prilično neobičnog života. Bila je zaista sjajna glumica, ‘jedna od velikana’ i jednostavno najbolje društvo: mudra, duhovita, bezobrazna, divna. Jedinstvena u svakom pogledu i samim tim nezamenljiva.“

Dama Megi Smit bila je britanska filmska, pozorišna i televizijska glumica. Dobitnica je Oskara za najbolju glavnu glumicu za ulogu u filmu „Najbolje godine gospođice Džin Brodi“ i Oskara za najbolju sporednu glumicu za film „Kalifornijski apartman“.

Najpoznatiji filmovi u kojima je igrala su „Otelo“, „Soba sa pogledom“, „Putovanja sa mojom tetkom“ i „Gosford park“, a svakako je zapamćena kao profesorka Minerva Makgonagal u serijalu filmova o Hariju Poteru. Imala je podjednako uspešnu karijeru kao televizijska glumica. Odigrala je zapažene uloge u TV-serijalima „Iznenada, prošlog leta“, „Dejvid Koperfild“, „Moja kuća u Umbriji“, „Proganjanje Meri“ i „Dauntonska opatija“, za koju je nagrađena Emijem za najbolju sporednu glumicu u miniseriji 2011. i 2012. godine.

Megi Smit je bila nominovana za šest Oskara, od kojih je osvojila dva; osamnaest nagrada BAFTA (osvojila pet); devet Emija od kojih je osvojila tri i za dvanaest Zlatnih globusa – osvojila tri. Stoga se sa pravom smatra jednom od najboljih i najpoštovanijih glumica na svetu.

Rođena je 28. decembra 1934. godine u Ilfordu (Južna Engleska). Njena majka Margaret Haton, poreklom iz Glazgova, radila je kao sekretarica, dok je otac, Natanijel Smit, rođen u Njukaslu, bio patolog. Imala je dva starija brata blizanca – Alistera i Ijana. Završila je višu školu u Oksfordu.

Glumačku karijeru je počela 1957. godine, kada je snimila prvi film, ali i zaigrala u pozorištu Oksford plejhaus (Oxford Playhouse) sa Frenkom Šelijem. Ubrzo prelazi u Kraljevsko nacionalno pozorište u kojem stiče reputaciju mlade glumice koja obećava. Godine 1965. dobija ulogu Dezdemone u filmu „Otelo“, gde joj je partner bio Lorens Olivije.

Za tu ulogu je bila nominovana za Oskara za sporednu glumicu. Četiri godine kasnije osvaja Oskar za najbolju glavnu glumicu za ulogu avangardne učiteljice Džin Brodi u filmu „Najbolje godine gospođice Džin Brodi“. Potom igra u filmovima „Smrt na Nilu“, adaptaciji istoimenog romana Agate Kristi i u komediji „Putovanja sa mojom tetkom“, kada je ponovo nominovana za Oskar. Godine 1978. dobija Oskara za najbolju glumicu za ulogu u filmu „Kalifornijski apartman“.

Početkom osamdesetih tumači glavne ženske uloge u filmovima „Borba titana“ i „Soba sa pogledom“ u kojem su joj partnerke bile Džudi Denč i Helena Bonam Karter.

Nakon krimi-komedije „Sestre u akciji“ i uloge konzervativne prečasne majke, počinje dobijati uloge autoritativnih britanskih dama starog kova – strogih, hladnih, sarkastičnih i visprenih žena, besprekornih manira i oštrog jezika. Takvi su bili likovi koje je tumačila u filmovima „Čaj sa Musolinijem“, „Dame u lavandi“ i „Gosford park“. Za ovaj poslednji je bila nominovana za brojne filmske nagrade širom sveta.

Njeno najpoznatije glumačko ostvarenje bio je lik Minerve Makogonagal, starešine i apsolutnog autoriteta u filmovima o Hariju Poteru. Početkom 2000. godine igrala je u komedijama „Božanstvene tajne Ja-Ja sestrinstva“ i „Ništa bez mame“, kao i u TV-serijalu „Moja kuća u Umbriji“, kada je osvojila Emi za najbolju glavnu glumicu i bila nominovana za Zlatni globus. Potom je nastupila u sporednoj ulozi u romantičnoj drami „Priča o Džejn“ te u serijalima „Proganjanje Meri“ i „Dauntonska opatija“.

Za „Proganjanje Meri“ bila je nominovana za Emi, dok je za Opatiju nagrađena ovom nagradom u kategoriji najbolja sporedna glumica. Za maestralno izvođenje i u drugoj sezoni, Smitova je i 2012. godine dobila Emi. Godine 2011. igrala je u filmu „The Best Exotic Marigold Hotel“, pored svoje prijateljice Džudi Denč, a naredne godine dobila je glavnu ulogu u bioskopskom hit filmu „Kvartet“, za koji je bila nominovana za Zlatni globus.

Udavala se dva puta: 1967. godine za glumca Roberta Stivensa, sa kojim ima dva sina – Krisa Larkina i Tobija Stivensa, a od kojih ima unuke. Brak se raspao sedam godina kasnije. Godine 1975. udala se za dramaturga Beverlija Krosa, koji je umro 20. marta 1998. godine. Časopis Sunday Telegraph je 2007. godine objavio da je glumica imala rak dojke, ali da se u potpunosti oporavila nakon operacije.

Megi Smit je 1990. godine od kraljice Elizabete II dobila titulu Dame Ujedinjenog Kraljevstva.