Sveštenik Mladen Marinković iz opštine Svrljig na jugu Srbije pokazuje da mantija i gitara mogu biti odličan spoj, te da se ne isključuju jedno drugo. On piše, komponuje i svira duhovnu muziku za vernike u svrljiškoj crkvi Svetog cara Konstantina i carice Jelene. Marinković je spojio svoje dve velike ljubavi iz detinjstva – crkvu i muziku, iak oje kao mali maturant bio na prekretnici izbora između bogoslovije i srednje muzičke škole. Na kraju je odlučio da se posveti bogosluženju, ali je zadržao muziku kao hobi koji mu danas koristi u službi.

Svirajući gitaru pre i posle bogosluženja, Marinković komunicira sa vernicima i približava ih liturgiji. Inspiraciju za svoje pesme pronalazi u stihovima vladike Nikolaja Velimirovića, događajima praznika ili tekstovima iz Svetog pisma. Kao nekadašnji veroučitelj, Marinković je predavao dečjim duhovnim pesmama u školama i motivisao đake da uče. Njegova pesma „Svetlost Vaskrsenja“ izvedena je na Vaskršnjem koncertu u Beogradu, a hor je nastupao i u Rusiji.

Marinković svakodnevno svira vernicima u Svrljigu, koristeći gitaru kao sredstvo za prenošenje duhovnih misli i poruka. Iako se neko vreme plašio negativnih reakcija, njegov rad je dobro prihvaćen kako od vernika tako i od kolega. Dečji crkveni hor Sabornog hrama u Svrljigu redovno izvodi njegove pesme, a i pevači i sveštenik se nadaju gostovanjima u drugim gradovima kako bi njihove pesme bile čute što dalje.

Kroz svoj rad, Mladen Marinković pokazuje da muzika i crkva mogu biti harmoničan spoj, te da se duhovne poruke mogu preneti na različite načine. Njegova posvećenost službi i kreativnost donose novi pristup bogosluženju i motivišu vernike da se približe liturgiji na jedinstven način.