Na današnji dan, 13. februara 1895. godine, braća Luj i Ogist Limijer patentirali su filmski projektor, čime su postali poznati kao „očevima svih bioskopa“. Njihova inovacija označila je ključnu tačku u razvoju kinematografije, iako polemika o pravim začetnicima filma traje do danas. Pre njih, američki pronalazač Tomas Edison je uspeo da usavrši aparat za snimanje i patentirao je aparat za projekciju, ali su njegovi filmovi bili ograničeni na „sandučiće“, automatske uređaje zamišljene za jednog gledaoca.
Braća Limijer su kupila Edisonov aparat i nekoliko filmova. U Lionu su otvorili malu fabriku gde su eksperimentisali i usavršili projekcijski aparat. Rasklopili su Edisonov kinetoskop, proučavali ga i osmislili su sličnu, ali lakšu i prenosivu napravu koju su nazvali kinematograf. Ova sprava je mogla da snima, razvija i projektuje pokretne slike, čime je omogućila masovnu distribuciju filma i stvaranje bioskopa kakvog danas poznajemo.
Prva javna projekcija održana je 28. decembra 1895. godine u Parizu, u „Grand kafeu“. Radoznali Parižani su se okupili da vide „žive slike“, a usledilo je desetak kratkih filmova, među kojima je bio i „Izlazak radnika iz fabrike Limijer“. Kada se na platnu pojavila lokomotiva, gledaoci su, u trenutku panike, poskakali sa stolica, pokazujući koliko je snažan bio efekat pokretnih slika na publiku tog vremena.
Ovaj film je doživeo ogroman uspeh, a nedelju dana kasnije, ljudi su stajali u dugim redovima ispred „Indijskog salona“ kako bi ponovo videli vožnju voza. U jednom od filmova, žena sa dvogodišnjom devojčicom, koja je zapravo bila kćerka Luja, postala je prva filmska zvezda. Iako nikada nije želela da bude glumica, Alber Trarie Limijer, kako se zvala, ostala je upamćena kao deo ovog istorijskog trenutka.
Luj Limijer umro je 1948. godine, šest godina pre svog brata Ogista. Iako su se ubrzo povukli iz snimanja, pratili su razvoj kinematografije sa velikom radoznalošću. Alber se sećala kako je njen otac voleo umetničke filmove, dok je bio skeptičan prema propagandnim i ratnim temama. Govorio je da nije mogao ni da zamisli da će njegova „čarobna kutija“ postati sredstvo za prikazivanje „svinjarija“.
Kao sin fotografa Klod-Antoana Limijera, Luj je imao priliku da se upozna sa svetom fotografije, što mu je pomoglo u razvoju kinematografske umetnosti. Njegovo znanje o kompoziciji, kadriranju i svetlu, kao i veštine montaže, omogućile su mu da snima prizore iz svakodnevnog života. Često je koristio metodu „skrivene kamere“, postavljajući temelje dokumentarnog filma.
Braća Limijer su svojim radom otvorila vrata novoj umetnosti, koja će kroz istoriju evoluirati u razne pravce, uključujući igrane filmove, dokumentarce i različite žanrove. Njihova sposobnost da kombinuju tehniku i umetnost postavila je osnove za razvoj filmske industrije, koja će rasti i menjati se tokom vekova.
Danas, više od jednog veka kasnije, film kao medij nastavlja da se razvija, sa novim tehnologijama poput digitalne projekcije, virtuelne realnosti i interaktivnih formata. Međutim, temelj koji su postavili Luj i Ogist Limijer ostaje neizbrisiv deo filmske istorije. Njihova inovacija je omogućila da se film pretvori iz eksperimentalnog uređaja u globalnu industriju zabave, koja i dalje fascinira i inspiriše milijarde ljudi širom sveta.
