Fruška gora je poznata po velikom broju manastira i crkava, a jedan od najzanimljivijih primera je Šišatovac. Ovaj manastir na južnim padinama zapadnog dela Fruške gore ima bogatu istoriju koja se isprepliće sa legendama. Prema narodnom predanju, kralj Dragutin Nemanjić bio je ktitor ovog manastira, iako su istoričari skloniji verovanju da su ga monasi iz Žiče podigli u 16. veku. Ime manastira potiče od legende o šišarkama koje su monasi koristili za pisanje, a ime se zadržalo do danas.

Manastir je više puta rušen, obnavljan i dograđivan tokom vekova, a jedan od najpoznatijih ktitora bio je pukovnik Vuk Isaković, inspiracija za lik u romanu „Seobe“ Miloša Crnjanskog. U Šišatovcu su boravili i brojni poznati ljudi poput arhimandrita Lukijana Mušickog i Vuka Karadžića, koji je ovde beležio pesme srpske epike.

Legenda kaže da je i Nikola Tesla boravio u Šišatovcu i da ga je čudotvorna voda izlečila od kolere. Veza između Tesle i manastira je još čvršća jer je iguman Šišatovca bio sin Angeline Tesle, rođene sestre Nikole Tesle. Mošti Svetog Stefana Štiljanovića čuvane su u manastiru, ali su tokom Drugog svetskog rata premestene u Sabornu crkvu u Beogradu.

Tokom Drugog svetskog rata, Šišatovac je bio meta pljačke, paljenja i miniranja od strane ustaša. Rušenjem kupole manastira uništen je stari ikonostas, a bratstvo manastira je stradalo, uključujući tadašnjeg igumana Rafaila Momčilovića. Ipak, crkva posvećena Rođenju Presvete Bogorodice je obnovljena, kao i grobljanska kapela i konaci.

Šišatovac i dalje živi kroz sećanja na prošlost i briga malog bratstva koje se stara o duhovnom životu manastira. Vernici se nadaju da će uskoro biti obnovljen i ikonostas, čuvajući tako sećanja na sve značajne ljude koji su nekada boravili u ovom svetom mestu na Fruškoj gori.