Ivan Ivanji, pisac, prevodilac, novinar i borac koji je preživeo zloglasne logore Aušvic i Buhenvald, preminuo je u 96. godini. Rođen u jevrejskoj porodici u Zrenjaninu, Ivanji je u mladosti izgubio roditelje u nacističkim logorima. Tokom rata bio je deportovan u Aušvic i Buhenvald, ali je uspeo da preživi i nastavi dalje. Nakon oslobođenja, Ivanji se posvetio književnosti i prevodilaštvu, gradeći bogatu karijeru kao pisac i prevodilac.
Njegovi romani, kao što su „Konstantin“, „Julijan“ i „Dioklecijan“, stekli su internacionalni uspeh, a Ivanji je bio poznat po svojoj raznovrsnoj i kvalitetnoj književnoj produkciji. Pored pisanja, bio je aktivan i u prevodilaštvu, preveo je na srpski jezik mnoga dela nemačkih autora poput Gintera Grasa i Bertolda Brehta. Takođe, prevodio je i dela Danila Kiša i Davida Albaharija na nemački jezik.
U svom stvaralaštvu, Ivanji se često bavio istorijskim temama, proučujući živote rimskih imperatora poput Dioklecijana, Konstantina i Julijana. Kroz svoje romane, pokušavao je da prenese atmosferu prošlih vremena i da podseti na aktuelne društvene i političke probleme.
Ivanji je bio poznat po svojoj svojeglavoj prirodi, istovremeno pisao na nemačkom i srpskom jeziku, prilagođavajući stil i sadržaj svake knjige. U svojim intervjuima često je isticao da mu je draže da se druži sa izmišljenim junacima nego sa stvarnošću. Poslednjih godina živeo je između Beograda i Beča, a njegova smrt je došla na dan pobede nad fašizmom 9. maja 2024.
Ivan Ivanji je ostavio veliki trag u književnosti, kao pisac, prevodilac i borac za slobodu i toleranciju. Njegovo nasleđe će nastaviti da živi kroz njegova dela koja su ostavila dubok i trajan uticaj na čitaoce širom sveta. Datum i mesto sahrane će biti naknadno objavljeni, a Ivanji će ostati upamćen kao jedan od najistaknutijih književnih stvaralaca svoje generacije.
