Patrijarh Srpske pravoslavne crkve (SPC) Porfirije je izrazio duboko saučešće povodom smrti Arhiepiskopa Tirane, Drača i sve Albanije, Anastasija. U svojoj poruci, patrijarh ističe da će Anastasija pamtiti kao iskrenog prijatelja SPC, sa kojim je negovao bratski odnos ispunjen ljubavlju i poštovanjem. Ova izjava dolazi u trenutku kada pravoslavni svet gubi jednog od svojih značajnih vođa, koji je ostavio dubok trag u životima mnogih vernika.

Anastasije je bio poznat po svojoj bezuslovnoj ljubavi prema Hristu, koju je iskazivao kroz svoje služenje Crkvi. Patrijarh Porfirije naglašava da je Anastasije bio „verodostojna ikona samopožrtvovanog služenja“ Svetoj Crkvi, predstavljajući pravi ukras pravoslavne vaseljene. Njegova duhovna figura je bila gorostasna, a mnogi ljudi su u njemu pronašli ljubav i svetlost vere u Isusa Hrista.

U svojoj poruci, Porfirije takođe ukazuje na Anastasijevu posvećenost rešavanju gorućih crkvenih pitanja koja su aktuelna u pravoslavnom svetu. Njegova čežnja za mirom i jedinstvom ostaviće dubok trag u istoriji, kao odgovoran glas ovog blaženog Oca prema zavetu datom Hristu. Ova posvećenost i odgovornost će ga učiniti uzorom budućim generacijama.

Patrijarh Porfirije izražava najiskrenije saučešće Albanskoj pravoslavnoj crkvi i njenim vernicima, naglašavajući da je Anastasije bio veliki i voljeni arhipastir. On moli Gospoda da se Anastasijeva pravedna duša nastani u Carstvu Božijem, gde će verni sluge Božiji večito uživati u blaženstvu.

Smrt Anastasija ne predstavlja samo gubitak za Albansku pravoslavnu crkvu, već i za celokupni pravoslavni svet. Njegova misionarska delatnost i duhovno vođstvo su doprineli jačanju pravoslavne zajednice u Albaniji i šire. Anastasije je bio poznat po svom radu na očuvanju pravoslavne vere i kulturnog nasleđa u regionu, kao i po svojim naporima da izgradi mostove između različitih religijskih zajednica.

U vreme kada su odnosi između crkava često napeti, Anastasije je bio glas razuma i pomirenja. Njegova sposobnost da dijalogom i razumevanjem prevaziđe prepreke koje su se pojavljivale među različitim vernicima, ostavila je značajan uticaj na mir i stabilnost u regionu. Njegov misionarski rad nije se svodio samo na unutrašnju crkvenu politiku, već je obuhvatao i šira društvena pitanja, kao što su siromaštvo, obrazovanje i ljudska prava.

Anastasijeva smrt dolazi u vreme kada se svet suočava sa brojnim izazovima, uključujući i krize u međureligijskim odnosima i rastući nacionalizam. U ovom kontekstu, njegovo nasleđe je još važnije, jer podseća na značaj ljubavi, poštovanja i zajedništva među svim ljudima, bez obzira na njihove religijske ili nacionalne razlike.

U zaključku, Anastasijeva smrt je veliki gubitak za pravoslavnu zajednicu, ali njegovo nasleđe će živeti kroz sve one koji su ga poznavali i voleli. Patrijarh Porfirije i SPC su u svoju poruku saučešća uključili molitvu za Anastasijevu dušu, pozivajući sve vernike da se prisete njegovih učenja i dela. Njegov život je bio posvećen služenju drugima i očuvanju vere, a njegovo sećanje će ostati duboko urezano u srcima svih koji su imali privilegiju da ga poznaju.