Film „Volja sinovljeva“ je konačno stigao u bioskope nakon sedam godina snimanja i odlaganja. Reditelj Nemanja Ćeranić već postaje regionalni bioskopski hit sa ovim ostvarenjem. U jednoj sceni filma, pored sablje koju nosi glavni junak, nalazi se portret čuvenog ratnika Aleksandra Lekse Saičića. Ova očigledna paralela sa slepim guslarom Filipom Višnjićem nije jedini put kada su motivi iz srpske tradicije upotrebljeni u filmu. Pored sablje koja sama bira junaka koji će je poneti, na zidu se nalazi i portret ruskog oficira iz srpskog plemena Vasojevića, Leksa Saičića.

Aleksandar Lekso Saičić bio je crnogorski i ruski oficir poreklom iz srpskog plemena Vasojevići. Rođen je 1873. godine u Beranama. Saičić je bio ađutant vasojevićke brigade, ali je ubrzo otišao u Istanbul i zatim se priključio ruskoj vojsci. Tokom rusko-japanskog rata 1904. godine, Saičić je dobio priliku da se dokaže u dvoboju protiv japanskog samuraja. Ova borba bila je sukob dve tradicije koje su se munjevito sudarile na bojnom polju.

U borbi sa samurajem, Saičić je uspeo da ga savlada, nanoseći veliki moralni poraz japanskoj vojsci. Nakon pobede, sablja kojom je Saičić posekao samuraja čuva se u Vojnom muzeju u Moskvi. Nakon rata, Saičić se vratio u Crnu Goru gde je nastavio svoju vojnu službu. Tragično je preminuo 1911. godine nakon skoka sa drugog sprata zapaljenog kraljevskog dvora na Cetinju.

Scena sa portretom Lekse Saičića i sabljom u filmu „Volja sinovljeva“ nije slučajna, već je urađena kao omaž ovom junaku. Ova scena nosi sa sobom mnogo širu priču i pozadinu koja će biti istražena u budućim filmovima. Aleksandar Lekso Saičić ostaje upamćen kao junak i borac koji je svojom hrabrošću i veštinom savladao neprijatelja na bojnom polju.