Sveti Lavrentije je živeo u teškom periodu kada su rimski episkopi polagali svoje živote za veru. Papa Sikst, prethodnik svetog Lavrentija, postao je episkop u Rimu i bio je svestan da će i on nositi krst do mučeničke smrti. Car Dekije, želeći da istrebi hrišćanstvo, naredio je hapšenje i pogubljenje pape Siksta i dvojice njegovih đakona. Sveti Lavrentije, kao verni đakon, sačuvao je crkveno blago i činio čuda isceljujući slepe i donoseći utehu zarobljenima.

U tamnici, svojim blagim dodirom, Lavrentije je povratio vid slepom sužnju Lukiliju, koji se krstio videvši silu Hristovu. Čak je i tamničar Ipolit poverovao u Hrista, nakon svedočenja Lavrentijevih čuda. Lavrentije je bio stavljen na gvozdenu lesu iznad ognja, ali nije klonuo duhom, već se zahvaljivao Bogu i ismevao cara zbog njegovog neznaboštva. Njegove hrabre reči odjekuju kroz vekove.

Nakon mučeništva, Lavrentijeva duša predata je Bogu 258. godine, a telo je časno sahranjeno. Njegov svetli primer vere i hrabrosti ostaje urezan u srcima svih vernika, podsećajući nas na snagu ljubavi prema Hristu.

Sveti Lavrentije je svetac zaštitnik siromašnih, kovača, vina i grada Rođa. Njegov praznik se slavi 10. avgusta, a vernici širom sveta se mole njemu za zaštitu i pomoć.