Iako trenutno nema zabeleženih slučajeva Marburg virusa u Srbiji, situacija u Tanzaniji i Zanzibaru izaziva zabrinutost među zdravstvenim vlastima. Ovaj smrtonosni virus, koji se prenosi direktnim kontaktom sa zaraženim osobama ili životinjama, trenutno izaziva epidemiju u Africi, sa simptomima koji uključuju visoku temperaturu, glavobolju, malaksalost, dijareju, povraćanje, osip, kao i krvarenje iz različitih telesnih otvora.
Marburg virus je prvi put izolovan 1967. godine, kada su se dogodile epidemije kako u Marburgu, tako i u Beogradu, gde je zabeleženo 37 obolelih i devet smrtnih slučajeva. Epidemiolog dr Slavica Maris ističe da je smrtnost u to vreme iznosila 24%. Od tada, virus je zabeležen u različitim delovima Afrike, uključujući Angolu, Demokratsku Republiku Kongo, Ganu i Ekvatorijalnu Gvineju.
Trenutna epidemija u Tanzaniji prijavljena je sa najmanje osam smrtnih slučajeva. Iako za sada nema zaraženih u Srbiji, postoji snažna bojazan da bi putnici koji se vraćaju iz Zanzibara mogli doneti virus u zemlju. Dr Maris naglašava da je virus veoma opasan i da se prenosi direktnim kontaktom sa telesnim tečnostima zaraženih osoba, kao što su pljuvačka, urin ili stolica. Osobe koje su u kontaktu sa slepim miševima, koji se smatraju prirodnim rezervoarima virusa, su posebno ugrožene.
Simptomi bolesti počinju naglo i uključuju povišenu telesnu temperaturu koja može dostići 39-40 stepeni, intenzivnu glavobolju i malaksalost. Od trećeg dana bolesti javljaju se intenzivni vodeni prolivi, bolovi u stomaku, povraćanje, kao i osip. Od petog do sedmog dana mogu se javiti simptomi hemoragijske groznice, koja je dovela do naziva „Marburška hemoragijska groznica“. Oboleli mogu krvariti iz svih telesnih otvora, uključujući usta, nos, vaginu i stolicu, što značajno povećava rizik od smrtnog ishoda.
Nažalost, smrtnost od Marburg virusa može dostići čak 88%, a uzrok smrti najčešće je velika iskrvavljenost. Dr Maris naglašava da trenutno ne postoji specifičan lek za ovaj virus. Umesto toga, lečenje se sastoji od suportivne terapije koja uključuje nadoknadu tečnosti i, u nekim slučajevima, transfuziju krvi. Zbog ozbiljnosti stanja, hospitalizacija i intenzivno praćenje su neophodni.
Zdravstvene vlasti u Srbiji pozivaju građane na oprez prilikom putovanja u područja gde je virus prisutan. Uzimajući u obzir putovanja Srba u Tanzaniju i Zanzibar, važno je informisati se o rizicima i preduzeti sve potrebne mere opreza. Zdravstveni stručnjaci preporučuju izbegavanje kontakta sa zaraženim osobama i životinjama, kao i primenu lične higijene, kako bi se smanjio rizik od infekcije.
U svetlu ovih informacija, javnost je pozvana na oprez i svesnost o potencijalnim opasnostima koje donose putovanja u zaražena područja. Kako virus nastavlja da se širi u Africi, važno je ostati informisan i pratiti uputstva zdravstvenih vlasti, kako bi se zaštitili i smanjili rizici po zdravlje.
