U doba Rimskog carstva rođen je sveti mučenik Ipolit, simbol hrabrosti i vere u najtežim trenucima. Kao nekadašnji vojni nadzornik i upravnik tamnica, Ipolit je prošao kroz iskušenja koja su ga učinila posvećenim hrišćaninom i svedokom Hristove sile. Car Dekije je izdao naredbu da se uhvate svi hrišćani, među kojima je bio i arhiđakon Lavrentije. Sveti Lavrentije je pokazao čuda tokom svojih muka, što je duboko dirnulo Ipolita i prizvalo ga veri Hristovoj. Kada je primio krštenje od Lavrentija, Ipolit je postao deo šire hrišćanske zajednice i krstio svoju porodicu.

Nakon mučeničke smrti Lavrentija, Ipolit je sahranio njegovo telo sa počastima, ali je vest o tome stigla do cara Dekija. Uhvaćen i izveden pred cara, Ipolit je hrabro odbijao da se odrekne Hrista, uprkos brutalnim kaznama i mučenjima. Kada je car saznao da su svi Ipolitovi ukućani hrišćani, naredio je da se svi dovedu pred njega. Ipolitova starica Konkordija je hrabro izjavila da bi radije umrla u veri sa svojim gospodarom nego živela u sramoti sa carskim poganima. Svi su hrabro stali uz Ipolita i umrli kao mučenici pred carem.

Na kraju, Ipolit je vezan za divljeg konja i preminuo kroz najteže mučenja. Iako je tlo bilo prekriveno krvlju, njegova vera i hrabrost su ostali neuništivi. Sveti mučenik Ipolit ostao je svetionik nade i snage za sve hrišćane, osvetljavajući put kroz tamu svog vremena.