Prve moderne Olimpijske igre održane su u Atini 1896. godine sa 14 zemalja i 240 sportista učesnika. Srbija se nije takmičila, ali je Momčilo Tapavica iz Nadalja kod Novog Sada predstavljao Mađarsku i osvojio bronzanu medalju u tenisu. Tapavica, poznat kao atlet „Herkulove snage“, također se takmičio u rvanju i dizanju tegova. Nakon Olimpijskih igara, Tapavica je postao poznati arhitekta sa projektima kao što su zgrada Crnogorske banke i hotel „Boka“ u Herceg Novom.

Druga Olimpijada održana je u Parizu 1900. godine, a Milan Neralić iz Korduna osvojio je bronzu u profesinalnoj borbi sa sabljama za Austriju. Svetislav Jovanović, brat poznatog slikara Paje Jovanovića, bio je prvi učesnik koji se takmičio pod srpskom zastavom na Olimpijskim igrama. Jovanović je bio vrhunski mačevalac i osvojio evropsku i svjetsku šampionsku titulu u ovoj veštini. Pored toga, bio je i priznat slikar, a njegova dela su izložena u inostranstvu.

Svetislav Jovanović je odlikovan francuskim Ordenom Legije časti, a Kraljevina Srbija ga je odlikovala Ordenom Belog orla i Ordenom Svetog Save za zasluge u umetnosti, sportu i društvenom radu. Njegova dela su rasuta po privatnim kolekcijama, a neka od retkih sačuvana dela su portreti mitropolita u Muzeju Patrijaršije srpske pravoslavne crkve i slika „Proleće“ koja se nalazi u kolekciji Državnog arhiva Srbije.

Olimpijske igre su pružile priliku sportistima i umetnicima poput Momčila Tapavice, Milana Neralića i Svetislava Jovanovića da pokažu svoje talente i postignu veliki uspeh. Njihova hrabrost, talent i predanost sportu i umetnosti ostavili su neizbrisiv trag u istoriji Olimpijskih igara i kulturnog nasleđa Srbije.