Fruška gora je poznata po brojnim crkvama i manastirima koji su se gradili tokom vekova. Međutim, neki od ovih verskih objekata su zapostavljeni ili uništeni, dok neki i danas privlače vernike svojom lepotom i duhovnom snagom. Jedan od manje poznatih manastira na Fruškoj gori je Bešenovo, koji se ističe svojom istorijskom važnošću i lepotom.

Iako su prvi zapisi o manastiru Bešenovo nastali u 16. veku, veruje se da je manastir mnogo stariji. Postoji predanje da ga je podigao kralj Dragutin krajem 13. veka, što ga čini jednim od najstarijih manastira na Fruškoj gori i jednim od retkih koji se povezuju sa dinastijom Nemanjić.

Manastir je posvećen Svetim arhanđelima Mihailu i Gavrilu, koji su bili zaštitnici Nemanjića. Za vreme vlade Dragutina Sveti Kirik i Julita, hrišćanski mučenici iz 4. veka, pronašli su svoje mesto u Bešenovu. Tokom vekova, manastir je pretrpeo različite osvajače i napade, uključujući spaljivanje od strane Turaka nakon bitke na brdu Vizirac 1716. godine.

Najveći gubitak doživeo je tokom Drugog svetskog rata kada su ga ustaše opljačkale, spalile i potpuno uništile 1944. godine. Mnogi vredni predmeti su odneti, a mošti svetitelja rasute po manastiru. Nakon rata, delovi ikonostasa su preneti u Muzej crkvene umetnosti u Sremskoj Mitrovici.

Tokom godina, manastir je postao zaboravljen i zarastao u korov, ali obnova je započela 2008. godine podizanjem male kapelice, a zatim i kompletnom restauracijom od 2013. godine. Na temeljima stare crkve podignut je novi hram, konaci, zvonik i druge zgrade. Bratstvo se svakodnevno brine o duhovnom životu ovog svetog mesta, tako da danas Bešenovo ponovo živi.

U procesu rekonstrukcije, otkriveni su tragovi rimskih grobnica ispod temelja manastirske crkve, što je ukazalo na drevnu istoriju ovog mesta. Takođe, pronađen je grob kneza Aleksandra Raškovića, značajne ličnosti iz istorije Vojvodine, koji je sahranjen u manastiru nakon svoje smrti 1773. godine.

Bešenovo je jedan od retkih manastira na Fruškoj gori koji se povezuje sa dinastijom Nemanjić i predstavlja važnu tačku duhovnog i istorijskog nasleđa ovog područja. Obnova ovog manastira simbolizuje njegovo ponovno uzdizanje iz pepela i nastavak duhovnog života vernika koji ga posećuju.