Vlastimir Đuza Stojiljković bio je jedan od najvećih glumaca srpske kinematografije koji je svojim talentom i radom obeležio domaću filmsku i televizijsku scenu. Rođen je u Ražnju 30. juna 1929. godine u istočnoj Srbiji, a već kao mladić počeo je da se bavi glumom kao amater tokom srednje škole. Profesionalno se glumom počeo baviti 1951. godine u Beogradu, a od tada je ostvario preko 130 uloga na filmu, televiziji i pozornici.

Jedna od njegovih najpoznatijih uloga je uloga Rodoljuba u kultnoj televizijskoj seriji „Pozorište u kući“. Pored toga, Đuza se bavio i sinhronizacijom animiranih filmova, a njegov glas je pozajmio liku Patak Dača. Dobio je niz nagrada za svoj rad, među kojima se ističe Sterijina nagrada.

Đuza Stojiljković je tokom svog života pričao o teškom detinjstvu i odrastanju. Sa samo 16 godina se pridružio antifašistima nakon što su mu oca zarobili, a sam je išao golih nogu od Niša do Beograda. Ispričao je da je kao dečak živeo sa majkom u trošnoj kućici blizu škole u kojoj je majka predavala, a oca je izgubio tokom Drugog svetskog rata.

Njegov privatni život takođe nije bio bez problema. Ljubav njegovog života, Olgica, preminula je 1987. godine nakon više od 20 godina braka. Njena smrt duboko je potresla Đuzu, koji se nakon tragedije preselio u stan preko puta njihovog, jer u njihov više nije mogao da uđe. Nakon nekoliko godina samovanja, Đuza se oženio po drugi put i sa suprugom Dušankom ostao je do svoje smrti 2015. godine.

Vlastimir Đuza Stojiljković ostavio je neizbrisiv trag u domaćoj kinematografiji i pozorištu, a njegova uloga u kultnim serijama i filmovima i danas se pamti i voli. Njegova životna priča o borbi za opstanak, ljubavi i gubicima inspirativna je i poučna za sve koji se bave umetnošću i životom uopšte. Đuza je bio primer kako se upornost, talenat i vera u sebe mogu odvesti daleko, bez obzira na teškoće i životne prepreke koje se nađu na putu. Njegovo nasleđe živi kroz njegove uloge i sećanja na njega kao jednog od najvećih glumaca svoje generacije.