Prvi srpski ustanak započeo je 1804. godine kao odgovor na zulume dahija. U leto 1806. godine, nakon treće godine ustanka, Srbi su pod vođstvom Karađorđa pobedili tursku vojsku u bitci na Mišaru. Iako su Turci bili brojniji, Srbi su mudrom taktikom uspeli da nadmudre neprijatelja i ostvare veliku pobedu.
Bitka na Mišaru je vođena u avgustu 1806. godine kod Šapca, a Srbi su pobili Osmanlije koji su imali četiri puta više vojnika. Srbi su uspeli da izgrade čuvene šančeve koji su im omogućili da usporavaju turske snage i na kraju ih potuku. Posle bitke, polje je bilo prekriveno leševima i krvlju, a procenjuje se da su Srbi imali oko 1.000 poginulih, dok su Turci imali preko 12.000 žrtava.
Srpska pobeda na Mišaru imala je veliki značaj, čak i van Balkana. Napoleona je impresionirao vožd Karađorđe iako je Francuska poslala svoje trupe kao podršku Turcima. Boj na Mišaru je bio jedan od najvećih trijumfa srpskih ustanika početkom 19. veka.
Tokom bitke, Karađorđe je uspeo da organizuje srpsku vojsku i postavi šančeve i topove na strategičnim pozicijama. Uspešno su zaustavili turske napade i uspeli da preokrenu tok bitke u svoju korist. Nakon bitke, Austrijski posmatrači su poslali vesti o porazu Turaka, a Srbi su uspeli da osvoje veliki plen u vidu oružja, konja i novca.
Nakon potučenih Turaka, Srbi su ih progonili i uspeli da zarobe mnogo vojnika i plena. Bitka na Mišaru je bila ključna pobeda za Srbe, koji su nakon nje postigli pregovore o miru sa turskom Portom uz posredovanje Austrije i Rusije. Porta je dala oproštaj Srbima za njihove napore tokom ustanka i pristala na autonomiju, uz određene uslove.
Nakon bitke, Karađorđe je postao poznat širom sveta, a Napoleon Bonaparta je odao priznanje njegovom vojničkom umeću. Bitka na Mišaru je bila prekretnica u Prvom srpskom ustanku i doprinela je stvaranju moderne srpske države.
Rat na Balkanu i rivalstvo između različitih naroda bilo je prisutno tokom istorije, ali bitka na Mišaru pokazala je hrabrost i odlučnost srpskih ustanika u borbi za slobodu i nezavisnost. Njihova pobeda nad mnogo brojnijim turskim vojnicima ostala je upamćena kao jedan od najvažnijih trenutaka u srpskoj istoriji.