Najveći vladar u istoriji srpskog naroda, car Dušan Silni, ostao je zapamćen kao jedan od retkih vladara iz dinastije Nemanjića koji nije proglašen za sveca. Iako je Srbija pod njegovom vlašću postala najveća sila u Evropi, postoji nekoliko razloga zbog kojih crkvene vlasti nisu priznale njegovu svetost. Jedan od razloga je prisustvo njegove supruge, carice Jelene, na Svetoj Gori, što je prekršilo jedan od najstarijih zaveta crkve.

Car Dušan je preminuo mlad, u 48. godini, ali uzrok smrti nikada nije otkriven. Postoje spekulacije da je ubijen ili trovan, ali istina nikada nije sa sigurnošću utvrđena. Takođe, postoji i sumnja da je car Dušan ubio svog oca, kralja Stefana Dečanskog, kako bi se domogao prestola.

Pored toga, postoji tvrdnja da je car Dušan razmatrao mogućnost prevođenja Srba u katolicizam, iako se isticao kao pravoslavac. Ipak, nikada nije dokazano da je zaista bio spreman da prihvati katoličku veru. Takođe, car Dušan je nezakonito uzdigao srpsku arhiepiskopiju u rang patrijaršije i sebe krunisao za cara bez blagoslova Carigradske patrijaršije, što je izazvalo nezadovoljstvo i sukob sa tom crkvenom vlasti.

Iako se nekada smatralo da je na cara Dušana bačena anatema, najnovija istraživanja ukazuju da je reč samo o privremenom odlučivanju, te da je sukob sa Carigradskom patrijaršijom okončan dvadeset godina nakon njegove smrti. Ceremonija održana nad grobom cara Dušana u Manastiru Svetih Arhanđela kod Prizrena označila je kraj sukoba dve crkve, ali je car Dušan ipak ostao bez svetiteljskog statusa.

Car Dušan Silni ostaje zapamćen kao jedan od najvećih vladara srpske istorije, ali njegova svetost i blagoslov crkve ostaju nedostižni.