Aleksandar B. Laković (1955) nedavno je napisao obimnu „Istoriju srpske poezije Kosova i Metohije: 1951-2022“, u kojoj je analizirao stvaralaštvo više od 280 pesnika. Laković, pesnik prozaista, kritičar i esejista, školovao se u Peći i medicinski fakultet završio u Prištini.

A pojava modernog pesništva na Kosovu i Metohiji u posleratnim godinama predstavlja neku vrstu fenomena. Grupa mladih pesnika odjednom stupa na književnu scenu sa stihovima drugačijima od prethodnih. Zatim slede značajni pesnici poput Radovana Zogovića, Slobodana Markovića i Rade Nikolića, koji se smatraju začetnicima moderne poezije na Kosmetu.

Ovi pesnici su ostali verni zavičaju, ali su i književni put krčili van rodnog podneblja. Moderno pesništvo je okrenuto novom iskazu sa raznovrsnim stihovima. Osim pevanja o NOB, revoluciji i partizanima bavi se temama okruženja, snova, kosovskim mitom i pogromom Srba.

Darinka Jevrić, vrhunska pesnikinja sa KiM, nije nagrađivana osim „Milice Stojadinović Srpkinje“, što ukazuje na nedovoljnu integraciju poezije kosovskih autora u srpsko pesništvo. U mnogim antologijama izostavljaju se neki pesnici, a Laković ređe uključuje pesnike mlađe od 50 godina.

Pesnici poput R. Nikolića, L. Vučkovića i D. Jevrića ostali su uzori i danas. Reči su oduvek bile žive na Kosmetu, pa čak i pre Nemanjića. U knjizi su pomenuti i pesnici Roma i Goranaca koji su pisali na srpskom jeziku, doprinoseći bogatstvu poezije sa KiM.

Profesija lekara ostavila je traga na stvaralaštvo Lakovića, jer medicina kao nauka uči strpljenju i upornosti, što je važno i za književnu kritiku.

S obzirom na važnost ovog dela koje analizira i tumači srpsku poeziju sa Kosova i Metohije, Lakovićeva „Istorija srpske poezije Kosova i Metohije: 1951-2022“ predstavlja dragoceni izvor informacija o stvaralaštvu više od 280 pesnika sa ovog područja. Ovaj opsežan rad pruža dubok uvid u pesničke forme, teme i inspiraciju koja je oblikovala savremenu srpsku književnost Kosova i Metohije.

Lakovićev pristup analizi i obradi ove teme izdvaja se po metodološkoj preciznosti i studioznom pristupu poeziji sa Kosova i Metohije. Kroz detaljnu analizu stvaralaštva brojnih pesnika, Laković pruža čitaocima širok spektar informacija o raznolikosti i bogatstvu srpske poezije sa ovog područja.

Pored toga, kroz razgovore sa pesnicima, istraživanje istorijskih podataka i analizu književnih dela, Laković uspeva da prenese duh i esenciju srpske poezije sa Kosova i Metohije na autentičan i profesionalan način. Njegova duboka povezanost sa ovim prostorom, kao i sa književnim i kulturnim nasleđem, doprinose kvalitetu i relevantnosti njegovog dela.

Ukupno, „Istorija srpske poezije Kosova i Metohije: 1951-2022“ predstavlja važan doprinos proučavanju srpske književnosti i kulture, posebno kada je reč o manje istraženim i manje poznatim područjima poput Kosova i Metohije. Lakovićeva stručnost, posvećenost i ljubav prema književnosti oživljavaju svet pesničkih dela sa ovog područja i čine ih dostupnim široj publici.

Stoga, ova knjiga predstavlja dragocen izvor informacija i inspiraciju za sve ljubitelje srpske književnosti i kulture, kao i za istraživače i akademsku zajednicu koja se bavi proučavanjem ovog značajnog segmenta srpske književnosti. Aleksandar B. Laković svojim delom postavlja nove standarde u tumačenju i valorizaciji srpske poezije sa Kosova i Metohije.