Tim arheologa sa Slobodnog univerziteta u Berlinu, predvođen dr Majkom Grut, nedavno je otkrio prvi čvrsti dokaz o tome kako su Rimljani skupljali i koristili otrovno seme bunike u Holandiji. Analiziranjem semena pronađenog u šupljim kostima u naselju Huten-Kastelum iz vremena Rimske imperije, tim je potvrdio zapise antičkih autora poput Plinija Starijeg, koji je opisao korišćenje ove biljke u medicinske svrhe.

U prošlosti, istraživanja su ukazivala na to da su Rimljani koristili kosti za pušenje semena bunike, zbog njihovog halucinogenog efekta. Međutim, nedostatak dokaza o paljenju kosti i semena ukazuje na to da je najverovatnije seme bilo namenjeno skladištenju, a ne pušenju.

Tim arheologa ističe da je teško dokazati da li je seme korišćeno kao lek ili kao droga, ali činjenica da su semenke pronađene u šupljoj kosti zatvorenoj katranom natopljenim čepom od brezove kore sugeriše da su bile čuvane sa namerom.

Ovo otkriće predstavlja prvi slučaj korišćenja semena bunike u vreme Rimske imperije u severozapadnoj Evropi, dok su prethodno otkriveni primeri datirani iz srednjeg veka u Danskoj.

Bunika je biljka koja može rasti u naseljima i oko njih, te je moguće da je seme završilo na arheološkim nalazištima i slučajno. Međutim, otkriće semena bunike u šupljoj kosti, zatvorenoj katranom, sugeriše da su Rimljani pažljivo čuvali ovo seme, koristeći ga u medicinske svrhe.

Pronalazak semena bunike u Holandiji pruža dragocen uvid u život Rimljana i njihovu medicinsku praksu, istražujući načine na koje su koristili prirodne resurse u svakodnevnom životu. Ovo otkriće takođe potvrđuje da su prakse Rimljana bile rasprostranjene širom Carstva, pa čak i na njegovoj periferiji, što sugeriše globalni uticaj rimske kulture i znanja.

Iako je teško utvrditi tačne svrhe korišćenja semena bunike, ovo arheološko otkriće pruža nova saznanja o antičkoj medicinskoj praksi i upotrebi biljaka u Rimskom carstvu. Ubrzo nakon objavljivanja rezultata istraživanja u žurnalu Antiquity, ovo otkriće postalo je važan deo naučne literature, dajući uvid u kulturni i medicinski kontekst antike.

S obzirom na značaj otkrića semena bunike u Holandiji, arheolozi se nadaju daljim istraživanjima koja će pružiti više informacija o korišćenju ove biljke u antičkom periodu i doprineti razumevanju medicinskih praksi Rimljana.

U zaključku, otkriće semena bunike u naselju Huten-Kastelum u Holandiji predstavlja dragocen arheološki nalaz koji pruža nove uvide u medicinsku praksu Rimljana. Ovo otkriće potvrđuje antičke zapise o korišćenju bunike u medicinske svrhe, dajući nove uvide u kulturu, medicinu i prirodne resurse antičkog perioda. Očekuje se nastavak istraživanja kako bi se detaljnije razumelo korišćenje semena bunike u Rimskom carstvu i njegov uticaj na svakodnevni život ljudi tog perioda.