Čiča Draža je ostao upamćen kao jedna od najvoljenijih ličnosti naše istorije, a njegova slika iz mladosti na Adi Ciganliji otkriva drugačiju stranu ovog junaka. Dragoljub Draža Mihailović je rođen u Ivanjici 27. aprila 1893. godine, a osuđen na smrt streljanjem zbog veleizdaje u Beogradu 17. jula 1946. godine. Nakon Balkanskih ratova i Prvog svetskog rata, Mihailović je bio srpski i jugoslovenski oficir, armijski general i načelnik Štaba Vrhovne komande Jugoslovenske vojske u Otadžbini. U Drugom svetskom ratu, osnovao je četničke odrede Jugoslovenske vojske i organizovao borbu protiv okupatora.
Nakon sukoba sa partizanskim snagama u novembru 1941. godine, Mihailović se sklonio na Ravnu goru i nastavio sa borbom protiv okupatora. U januaru 1942. godine, imenovan je za ministra vojske, mornarice i vazduhoplovstva u vladi Kraljevine Jugoslavije. Sa svojim snagama, organizovao je prihvat savezničkih vazduhoplovaca i njihovu evakuaciju iz neprijateljskog teritorija u operaciji Halijard.
Nakon Drugog svetskog rata, Mihailović je uhapšen i osuđen na smrt zbog kolaboracije i ratnih zločina. Međutim, Viši sud u Beogradu je u maju 2015. godine rehabilitovao Mihailovića i proglasio ništavnom presudu iz 1946. godine. Utvrđeno je da Mihailović nije imao fer suđenje i da je presuda doneta iz političkih i ideoloških razloga.
Njegove poslednje završne reči izrečene su 30 minuta posle ponoći, 12. jula 1946. godine, a sud je presudu pročitao 15. jula iste godine. Mihailović je osuđen na smrt streljanjem, gubitak političkih i građanskih prava, kao i oduzimanje imovine. Nakon rehabilitacije 2015. godine, Mihailović je zvanično postao neosuđivan i priznato mu je da je bio na pravom putu.
Čiča Draža i dalje ostaje jedna od kontroverznih ličnosti srpske istorije, sa svojim pristalicama i protivnicima. Njegova slika iz mladosti na Adi Ciganliji pruža nam uvid u njegov život pre nego što je postao junak ili zločinac, i podseća nas na to da svaka ličnost ima svoju priču, koja može biti mnogo kompleksnija nego što se na prvi pogled čini.
