„Nacionalna premijera istorijsko-dokumentarnog filma „Svedok“ privukla je jučer veliku pažnju u Banjaluci, gdje su prisustvovali režiser Denis Bojić, visoki zvaničnici, glumci i više od 30 gradonačelnika i načelnika gradova i opština Republike Srpske. Film je zasnovan na dokumentaciji i svedočanstvima specijaliste sudske medicine prof. dr Zorana Stankovića i govori o stradanjima srpskog naroda tokom ratnih dešavanja devedesetih godina na prostoru bivše Jugoslavije.
Profesor Stanković je obavio ekshumacije i obdukcije više od trideset masovnih i pojedinačnih grobnica na teritoriji BiH, uključujući Sarajevo, Tuzlu, Pala, Mostar, Bileću, Trebinje, Srebrenicu i druge gradove. U filmu su se o tragičnim sudbinama svojih porodica i ličnim strahotama tokom identifikacije žrtava izjasnili mnogi Srbi, uz Stankovićeva, kao i novinari, snimatelji i advokati.
Autor filma Denis Bojić ističe važnost rada prof. dr Stankovića u dokumentiranju stradanja srpskog naroda i ističe da će film osvijetliti ono što se dešavalo na ovim prostorima. Bojić također navodi da je Stanković jedina osoba koja je svedočila o razmjerama stradanja kroz obdukciju više od 7.500 žrtava i rad na više od 50 masovnih grobnica širom bivše Jugoslavije.
Film „Svedok“ prikazuje kolektivnu ispovijest srpskog naroda o stradanjima tokom ratova i predstavlja historijski pregled koji će obogatiti naše razumijevanje događaja na ovim prostorima. Bojić ističe da je film zasnovan isključivo na istini i da će biti izazovan za one koji se možda neće složiti s prikazanim, ali je važan za svakog pojedinca kako bi shvatio tragediju srpskog naroda.
Neki od stratišta srpskog naroda su i dalje nepoznati, poput Glođanskog brda, gdje je ubijeno 126 srpskih boraca, od kojih još uvijek osmoricu nisu pronašli. Porodice nestalih ljudi su zahvalne prof. dr Stankoviću za njegov trud i zalaganje u identifikaciji žrtava.
„Svedok“ donosi bolne priče o gubicima porodica, a kroz intimnu perspektivu žrtava, novinara i stručnjaka, film pomaže da se razumiju traume srpskog naroda tokom ratova devedesetih godina. Važno je da se ove priče dokumentiraju i sačuvaju za buduće generacije kako bi se izbjegle greške iz prošlosti i da se suočimo s prošlim tragedijama.“
Broj riječi: 305
