Beograd, 27. septembra (Tanjug) – Ove godine se navršava četrdeset godina od smrti Velimira Popovića, paroha Mašićkog, u Lijevče polju, poznatog kao Ves Popović.

Pop Ves Popović je rođen 1902. godine u selu Drakseniću kod Bosanske Dubice, a imao je dužu svešteničku lozu. Njegov otac umro je kada je Veso imao samo 14 godina, a kasnije je odgajao sveštenik Miladin Ćirić. Nakon završetka Bogoslovije, postao je privremeni paroh Mašićko-Romanovačkog, gdje je proveo cijeli svoj radni vijek.

Tokom Drugog svjetskog rata, Pop Ves je zajedno sa svojom porodicom odveden u Bosansku Gradišku, a zatim prebačen u koncentracioni logor u Hrvatskoj. Nakon rata, premešten je u Eparhiju Timočku, gdje je ostao do kraja rata. Godine 1984. preminuo je u Mašićima i sahranjen pored crkve.

Pop Ves je upamćen kao plemenit i skroman sveštenik, koji je bio poznat po svojoj dobroti i ljubavi prema ljudima. Pomagao je siromašnima i bio voljen od strane svog naroda. Sa mještanima Mašića i okolnih sela dijelio je njihove nedaće i stradanja, te je bio poštovan kao duhovni tribun.

Nakon što je postao paroh Mašićko-Romanovačke parohije, Pop Ves je izgradio malu crkvu posvećenu Svetoj Velikomučenici Marini u Romanovcima. Crkva je uništena tokom rata, ali Pop Ves je nastavio da brine o ovom selu i vodio obnovu crkve posvećene Svetom Nikoli 1960. godine.

Pop Ves Popović ostaje zapamćen kao izuzetan sveštenik i čovjek sa velikim srcem, koji je ostavio neizbrisiv trag u životima mnogih ljudi. Njegovom smrću prekinuta je duga sveštenička loza, ali njegova djela i njegova ljubav prema ljudima žive i danas.