Književnik i prevodilac Ivan Ivanji preminuo je u 96. godini života. Rođen u Zrenjaninu u jevrejskoj lekarskoj porodici, Ivanji je preživeo nacističke koncentracione logore Aušvic i Buhenvald nakon što su mu roditelji ubijeni nakon nemačke okupacije 1941. godine. Ivanji je napisao 26 romana, tri zbirke pripovedaka, tri knjige poezije, drame, knjige za decu, memoare, eseje te prevodio različita dela na nemački i sa nemačkog na srpski jezik, uključujući dela autora poput Kiša, Albaharija, Brehta, Borherta, Grasa, Bela, Encensbergera i Jaspersa. Radio je kao nastavnik nacrtne geometrije, novinar, umetnički direktor Savremenog pozorišta u Beogradu, zamenik upravnika Narodnog pozorišta, Titov prevodilac za nemački jezik, ataše za kulturu i štampu u jugoslovenskoj ambasadi u Bonu, kao i generalni sekretar Saveza književnika Jugoslavije.

Ivanji je prema rečima nedeljnika „Vreme“, u kojem je pisao, preminuo na Dan pobede nad fašizmom u Vajmaru, desetak kilometara od nekadašnjeg logora gde je bio deportovan kao Jevrejin iz Novog Sada pre 80 godina. Bio je poslednji živi svedok „vremena zla“ i neprestano je upozoravao na opasnosti zaborava, povratak nacionalizma, rasizma, modernih diktatora i smrt izbegličke dece koja beže od ratova i nemaštine. Ivanji je bio poznat kao neumoran radnik do poslednjeg časa, često je gostovao u diplomatiji i aktivno se angažovao u kulturnom životu.

Njegova smrt predstavlja gubitak za srpsku književnost i kulturu, a detalji o vremenu i mestu komemoracije će biti naknadno objavljeni. Nakon premijere u Beogradu, izložba „Bata u 90 slika“ krenula je po Srbiji kako bi se „Bata kao čovek iz naroda ušao u narod ponovo“. Ivan Ivanji je ostavio izuzetan doprinos književnosti i prevodilaštvu te će njegovo delo ostati trajno upamćeno kao deo kulturne baštine.