Doktorand kod prof. Pavla Popovića, autor prve teze o Jovanu Skerliću, prof. dr Živomir Mladenović, otišao je u martu 2011. godine, ostavljajući iza sebe bogatu i značajnu akademsku zaostavštinu. Rođen 5. novembra 1910. godine u Donjem Ljubešu kod Aleksinca, Mladenović je bio jedan od poslednjih predstavnika čuvene beogradske filološke škole. Njegov život obeležila su teška vremena i izazovi, ali je uspeo da postane jedan od najistaknutijih srpskih književnih naučnika.
Mladenović je školu završio u Aleksincu i Kruševcu, a studije književnosti upisao je na Filozofskom fakultetu u Beogradu 1930. godine, gde je diplomirao 1934. Usavršavao se u Pragu i Parizu, a svoju tezu o Jovanu Skerliću odbranio je 1940. godine. Tokom svoje karijere, Mladenović je radio u Institutu za književnost, a kasnije je prešao u Odbor za narodne umotvorine pri Srpskoj akademiji nauka i umetnosti (SANU), gde je proveo svoj radni vek kao naučni savetnik. Predavao je i na prestižnim univerzitetima u Engleskoj i Americi, uključujući Kembridž i Harvard.
Jedan od najvažnijih doprinosa Živomira Mladenovića srpskoj nauci jeste njegova knjiga „Srpski realisti“, čije autorstvo nije priznato čak pola veka. U svojoj desetoj deceniji, Mladenović je ipak uspeo da je objavi 2007. godine. Pored toga, radio je na objavljivanju celokupne zaostavštine Vuka Stefanovića Karadžića, što je takođe ostavilo značajan trag u srpskoj književnosti.
Mladenović je bio poznat kao ekspert za srpski realizam i folklor, a njegovi doprinosi su obuhvatali otkrivanje nepoznate drame Laze Kostića „Okupacija“. Iako nije dobio nijednu nagradu sa Vukovim imenom, kako je sam istakao, najveće priznanje dobijao je od mladih generacija naučnika, što je za njega bilo od neprocenjive vrednosti.
O njegovom radu i ličnosti svedoče i sećanja drugih akademika. Na jednom književnom događaju u Požarevcu, jedan posetilac se osvrnuo na razgovor sa Mladenovićem koji je imao značajan uticaj na njega, ističući kako je kupio više primeraka tog broja časopisa kako bi ih podelio prijateljima. Ovaj događaj podstakao je jednu autorku da potraži Mladenovićeve memoare, za koje je verovala da sadrže dragocene uvide u njegov život i rad.
Mladenović je ostavio značajan trag ne samo kroz svoja dela, već i kroz svoje lične odnose. Upoznala ga je 2006. godine i od tada je uspostavila duboko prijateljstvo s njim. Njegov opus, uključujući knjigu „Na izvorima narodne pesme“, predstavlja važan deo srpske književne tradicije. U ovoj knjizi, Mladenović je pružio dragocene uvide u narodnu književnost, a njegova istraživanja su doprinela razumevanju srpske kulture i tradicije.
Ono što je posebno zanimljivo kod Mladenovića jeste njegov put od siromaštva do akademskih visina. Rođen kao siroče nakon Prvog svetskog rata, uspeo je da se uzdigne kroz svoje sposobnosti i postane ugledni naučnik. Njegovi memoari, napisani u starijoj dobi, predstavljaju inspiraciju za nove generacije, pokazujući kako se uz trud i posvećenost može prevazići teške okolnosti.
Mladenović je bio i svedok mnogih promena tokom svog života. Njegova akademska karijera protezala se kroz turbulentne periode srpske istorije, a on je ostao dosledan svojim načelima i posvećen istraživanju i dokumentovanju srpske kulturne baštine. Njegova dela i ličnost ostaju inspiracija za buduće istraživače i ljubitelje književnosti, a njegov doprinos srpskoj nauci i kulturi ne može se zaboraviti.
Živomir Mladenović, kroz svoje delo i život, ostavio je neizbrisiv trag u srpskoj književnosti, kao i u srcima onih koji su ga poznavali i cenili njegov rad. Njegovo nasleđe živi i dalje, podstičući nove generacije da istražuju, uče i cene bogatstvo srpske kulture.
