FIGURA Aleksandra Ivanoviča Černiševa (1735-1857) još uvijek ostaje tajanstvena u ruskoj istoriografiji. Najpoznatiji je po svom učešću u otadžbinskom ratu i ulozi predsednika Državnog saveta tokom Krimskog rata. Černišev je započeo svoju karijeru kao ađutant iz svite Aleksandra I i bio je povezan sa inostranom obaveštajnom službom Rusije koja je tada bila ustanovljena. Njegov mentor Mihail Bogdanovič Barklaj de Toli igrao je ključnu ulogu u stvaranju kontrašpijunaže u Rusiji. Nakon stvaranja franko-ruskog saveza u 1807. godini, postalo je jasno da je novi rat između Francuske i Rusije neizbežan. Barklaj de Toli je upozorio cara na potrebu zaštite „zapadnih delova Rusije“ od potencijalne francuske agresije, što je dovelo do intenziviranja priprema za rat. Diplomatija je usmjerila napore na neutralizaciju Napoleonovih saradnika, što je dovelo do formiranja vojno-diplomatske službe u Rusiji. Francuska špijunaža je takođe postala aktivna, formirajući obaveštajne centre u Varšavi i Hamburgu radi prikupljanja informacija o ruskim snagama. Aleksandar I je prihvatio „pravila igre“ i počeo intenzivne pripreme za nadolazeći rat. Napoleon je trošio velike sume novca na špijunažu, ali je Rusija uspela da otkrije i neutrališe njegove agente. U vojno-istorijskom arhivu Moskve čuva se referat koji je napisao francuski ambasador u Peteburgu, navodeći šezdesetoricu generala ruske armije kao „nepotkupljive“ vojnike. Stvaranje ruske spoljnoobaveštajne službe podstaklo je intenziviranje francuske špijunaže i pripreme za nadolazeći sukob između Francuske i Rusije. Narednog dana: Nevidljivi frontovi francusko-ruskog rata.