Slike dece i njihovih roditelja koje se sankaju na Spomen-groblju u Sremskoj Mitrovici, izazvale su burnu reakciju javnosti i osude na društvenim mrežama. Međutim, postoji i mišljenje da to nije ništa novo, te da su se generacije sankale na istom mestu prethodnih godina, ne videći u tome skrnavljenje istorije.

Ljubiša Šulaja, direktor Zavoda za zaštitu spomenika kulture u Sremskoj Mitrovici, izjavio je za „Novosti“ da će biti postavljene table i jasno obeleženo gde se nalaze humke s žrtvama, kako bi se izbeglo da deca idu preko njih dok se sankaju.

Muzej žrtava genocida također je reagirao na snimke sa Spomen-groblja, izražavajući zabrinutost zbog skrnavljenja tog mesta. Podsećajući da je tamo sahranjeno oko 6.000 srpskih, jevrejskih i romskih žrtava hrvatskog genocida i nemačkog terora, iz muzeja su pozvali nadležne organe lokalne samouprave da hitno reaguju i zaštite groblje od daljeg skrnavljenja.

Starije generacije Mitrovčana tvrde da je deca oduvek bila na Spomen-groblju i da ne vide razlog zašto to sada izaziva osudu javnosti. Šulaja tvrdi da nije definisano da su humke gde su deca išla na sankanje.

Spomen-groblje u Sremskoj Mitrovici podignuto je 1960. godine kao memorijalni kompleks u znak sećanja na ustaško-nemački pogrom stanovništva u Sremu. U leto 1942. godine, Sremci su bili dovođeni, streljani i zakopavani u zajedničkim grobnicama, kao odmazda zbog akcija partizanskih odreda. Pretpostavlja se da je tu dovedeno oko osam hiljada građana Srema u avgustu i septembru 1942. godine.