Izložbom „Pučinijeve heroine na sceni Narodnog pozorišta“, autora Dragana Stevovića, sutra u 18 časova, u Muzeju nacionalnog teatra biće obeležena stogodišnjica od smrti poznatog italijanskog kompozitora Đakoma Pučinija (1858-1924). Ova postavka se fokusira na glavne ženske likove u njegovim operama, koji su se od 1920. godine do danas pojavili na sceni, a u kojima su nastupale najpoznatije dive našeg pozorišta.
Dragan Stevović, autor izložbe, prvobitno je imao nameru da prikaže dela Pučinija u Narodnom pozorištu, ali je brzo shvatio da bi takav ambiciozan projekat prevazišao kapacitete muzeja. Tokom proteklih sto godina, gotovo sva Pučinijeva dela su izvođena u ovom pozorištu, pri čemu su se na repertoaru najduže zadržale opere kao što su „Madam Baterflaj“, „Toska“ i „Boemi“. „Toska“ je, na primer, ostala na repertoaru od 1945. do 1995. godine, bez promena u režiji, dok su se izvođači smenjivali.
Posle više od pedeset godina, „Toska“ je ponovo postavljena, a nova verzija je došla 2005. godine, dok je najnovija postavka izvedena 2014. godine. Prva izvedba „Toske“ u Beogradu dogodila se 1942. godine, usred rata, dok je „Madam Baterflaj“ premijerno izvedena 1945. godine. Ova opera je ostala na repertoaru naredne četiri decenije, da bi je 1985. godine postavio reditelj Dejan Miladinović, koji je i dalje na sceni.
Pripremajući izložbu, Stevović je odlučio da se fokusira na glavne uloge iz Pučinijevih operi, pa su tako na izložbi predstavljeni likovi kao što su Mimi i Mizeta iz „Boema“, kao i naslovne uloge iz drugih opera: Toska, Baterflaj (Ćo-Ćo San), Manon Lesko i Sestra Anđelika. U saradnji sa Muzejem pozorišne umetnosti Srbije, Stevović je istražio arhive i materijale od 1920. do 2025. godine. Posetioci će imati priliku da vide kostim Toske koji je nosila Radmila Bakočević, kapicu Mimi i sveću sa kojom ulazi u prvi čin, kao i druge rekvizite. Izložba takođe obuhvata fotografije i plakate sa premijera, dok se fokusira isključivo na stalne članice Narodnog pozorišta.
Autor izložbe podseća da se Pučinijeve opere ističu svojom emocionalnom snagom, slikovitom muzikom i dubokom psihološkom karakterizacijom likova. Pučini je bio majstor prikazivanja ljudskih osećanja, spajajući duboku emocionalnost, melodijsku lepotu i dramatičnu ekspresivnost. U njegovim delima se prepliću ljubavna strast, nežnost, zanos, očaj i suze, što ga čini jednim od najomiljenijih kompozitora u opernoj muzici.
Đakomo Pučini rođen je 22. decembra 1858. godine u Luki, malom gradu u Toskani. Studirao je na Konzervatorijumu u Milanu, gde je učio kod poznatih kompozitora kao što su Bacinni i Ponkijeli. Iako je imao uspešne početke sa operama „Vili“ (1884) i „Edgar“ (1889), njegov pravi uspeh došao je sa „Manon Lesko“ 1893. godine, što mu je donelo svetsku slavu. Njegova najpoznatija dela, kao što su „Boemi“, „Toska“ i „Madam Baterflaj“, obeležila su njegovu karijeru. Osim njih, napisao je i „Devojku sa Zapada“, „Lastavicu“, „Triptih“ (koji uključuje „Plašt“, „Sestra Anđelika“ i „Đani Skiki“) i svoju labudovu pesmu, „Turandot“, koja je izvedena 1926. godine.
Izložba će pružiti jedinstven uvid u Pučinijevu umetnost i značaj njegovih dela za srpsku opernu scenu, kao i doživljaj emocionalne dubine njegovih likova kroz istoriju izvođenja u Narodnom pozorištu.
