Danas pravoslavna crkva i vernici širom sveta proslavljaju praznik posvećen svetom caru Konstantinu i svetoj carici Jeleni, koji se obeležava kao zapovedni praznik u kalendaru Srpske pravoslavne crkve. Ovaj praznik posvećen je sećanju na Milanski edikt, koji je proglašen zahvaljujući njihovom zalaganju i koji je označio početak slobode hrišćanske veroispovesti.

Konstantin Prvi Veliki, rođen u Nišu, bio je prvi rimski car koji je podržao hrišćanstvo i čiji su kanoni ustanovljeni tokom njegove vladavine. Kao mnogobožac, bio je blagonaklon prema hrišćanima, i prema predanju, prelomni trenutak za njega bio je kada mu se uoči bitke sa Maksencijem prikazao Časni krst, što je protumačio kao Božju volju. Nakon toga je počeo da gradi hramove u više gradova, uključujući Jerusalim, Rim i Konstantinopolj (današnji Istanbul).

Car Konstantin se krstio tek kasnije, a njegova majka, carica Jelena, zaslužna je za pronalazak ostataka Časnog krsta na kojem je bio razapet Hrist. Ona je takođe poznata po izgradnji hrišćanskih crkava i manastira, i bila je veliki pobornik hrišćanske vere. U Srbiji, sveti Konstantin i Jelena slave se kao zaštitnici mnogih pravoslavnih porodica i kao esnafska slava.

Običaj je da se u nekim selima organizuju praznične litije povodom dana Svete carice Jelene i Svetog cara Konstantina, a posebno se proslavljaju kod Rumuna i Grka. Njihov kult je posebno negovan, a sveti car Konstantin smatran je isto što i Sveti Sava kod Srba.

Ovaj praznik važan je deo hrišćanske istorije i tradicije, koji se proslavlja širom pravoslavnog sveta. Vernici se na taj dan sećaju života i dela Svetog cara Konstantina i Svetog cara Jelene, i zahvaljuju im što su svojim zalaganjem omogućili slobodu i prepoznavanje hrišćanske vere kao zvanične religije. Sveti car Konstantin i Sveti car Jelena ostaju važne figure i uzori vernicima širom sveta, koji ih slave i poštuju kao svetitelje i zaštitnike.