Nakon prvog putovanja Kristifora Kolumba preko Atlantika 1492. godine, Španija i druge evropske zemlje su preduzele kolonizaciju velikih razmjera, tako da su evropski doseljenici i njihovi potomci kolonizovali najveći dio zapadne hemisfere. Međutim, Vikinzi su bili jedni od prvih Evropljana koji su doputovali u Sjevernu Ameriku, stižući na prostor današnjeg Njufaundlenda u Kanadi oko 1000. godine.

Vikinzi su sagradili naselje u oblasti Lansi Medouza i istraživali druge oblasti sjeveroistočne Sjeverne Amerike. Iako nisu kolonizovali Sjevernu Ameriku u velikim razmjerama, postavlja se pitanje zašto nisu.

Postoje različita mišljenja stručnjaka o tome da li su Vikinzi bili zainteresovani za kolonizaciju Sjeverne Amerike. Nordijski tekstovi ukazuju na interesovanje za uspostavljanje kolonije u oblasti poznatoj kao Vinland, ali postojala su i interna neslaganja među Vikinzima oko ove ideje.

Poraz u Sjevernoj Americi dovelo je do povlačenja Vikinga nakon sukoba sa starosjedocima i neuspjeha u osnivanju stabilne kolonije. Broj Vikinga koji su živjeli na Grenlandu bio je mali u poređenju sa ukupnom populacijom Skandinavskih zemalja, a Sjevernoatlantska ruta predstavljala je dodatnu prepreku zbog hladnoće i oluja.

Osim toga, Skandinavija je bila manje urbanizovana u vikinškom dobu nego Evropa u vremenu nakon Kolumbovih putovanja, što je dodatno otežalo kolonizaciju. Takođe, epidemije su pogodile zapadnu hemisferu nakon Kolumbovih putovanja, desetkujući američku starosjedilačku populaciju i olakšavajući evropskim kolonizatorima preuzimanje zemlje i resursa.

Ukratko, iako su Vikinzi imali interes za istraživanje i možda čak i kolonizaciju Sjeverne Amerike, interna neslaganja, sukobi sa starosjediocima, nedostatak resursa i teškoće putovanja preko okeana učinili su kolonizaciju Sjeverne Amerike neuspješnom avanturom za Vikinge.